Benim tatlı ve yerinde duramayan kuzucum geçen gün yaptı yine yapacağını.Benim bir anlık gafletimden yararlanıp makya çantasında ruj,fondoten,allık aklınıza gelebilecek ne varsa hepsini boşaltmış.Bir güzel parmaklamış,mıncıklamış,yüzüne gözüne,duvara,dolaba,nereye rast gelirse bulaştırmış.Kullanılıcak hiç bişey bırakmayana kadar.Peki ben bu arada ne yapıyordum,mutfaktaydım.Kızımın sessiz sedasız tv.seyrettiğini sanıyorum,sanki hiç sessiz durduğunu görmüşüm gibi
Neyse olan oldu dedim,yıkadım temizledim.Aradan 1-2 saat geçti titremeye başladı üşüyorum diye eller oldu mosmor.Ödüm koptu,sonra ateşi çıktı acaba ısırdı mı,acaba zehirlendi mi diye ne yapıcağımı şaşırdım.Sonra hemen doktora götürdük virüs kapmış,malum kapalı yerlerde oynamak zorunda kaldığı için kış günlerinde.Tam iki gün ateşi 39’5dereceden aşağı inmedi,o kadar ateş düşürücü şuruba rağmen.Sürekli banyodaydı kuzucum.Küçükken ayrı zor,büyüyünce ayrı bu hastalıklar.Çünkü artık anlıyo ve anlatıyo acısını,daha çok üzülüyor insan.Neyse iki gün sonunda ateşi düştü ama eski neşesinin yerine gelmesi on günü buldu.Böyle hareketli bir çocuk sessizleşince çok dokunuyor insana.Allah herkesin çocuğuna sağlık versin..